Cursiefje deken Miltenburg

Deze weken ontvangen mensen die de eigen parochie financieel steunen post vanwege de actie kerkbalans. Als een dankjewel voor hun support in het afgelopen jaar en ook als uitnodiging de parochie te blijven steunen. Aan de ene kant vreemd dat bidden en geloven geld kost. Anderzijds ook heel begrijpelijk. We komen het in de H. […]

Van velen heb ik een kerst- of nieuwjaarswens ontvangen. Ieder dank daarvoor oprecht en ik merkte ook dat kaarten en woorden veelal met zorg waren gekozen. Op een ervan stond een actuele gedachte die ik hier graag weergeef. In de wens van de leden van Foyer de Charité Marthe Robin in Thorn stond de oproep: geen

“Kerstmis vind ik geen katholiek feest.” Bram (10 jaar) beweerde dit heel stellig. En hij had een punt. “Waarom niet?”, vroeg ik hem. “Nee”, gaf hij aan, “want dat viert iedereen!”  Daar zit wat in. Het laat zien hoe een opgroeiende generatie naar het geloof kijkt. Dat is niet iets van iedereen, maar van mensen

Het christelijk geloof heeft iets van ont-moeten. Ook in de zin van ont-haasten. Wij móeten niet van alles; we hoeven niet wat te presteren. Vaker hoor ik hoe alle godsdiensten ongeveer hetzelfde zijn. Eigen aan ons geloof is wel, dat wij ons niet zelf hoeven te bevrijden, maar dat Jezus dat voor ons heeft gedaan.

Met Pinksteren vieren we de komst van de Heilige Geest. De apostelen, die samen met Maria in de zaal van het Laatste Avondmaal bijeen waren, hoorden een geluid alsof het hard begon te waaien en zagen bij elkaar iets dat op vuur leek en op ieder neer kwam. En in hun binnenste, werden ze ertoe