Onze Maas. Onze veiligheid. Onder dit motto werkt Waterschap Limburg aan sterke dijken in heel Limburg. Deze operatie gaat gepaard met de nodige ingrepen in het landschap. Dit leidt tot verhalen achter de dijk. Vandaag plaatsen we het verhaal van Grieta Gootjens, zoals dat te vinden is op de website van het Waterschap Limburg.
Ruim dertig jaar lang runden Grieta en Karel Gootjes hun varkenshouderij in Wessem. Ze stopten anderhalf jaar geleden met werken, maar Grieta staat nog altijd voor de belangen van de agrariërs. Mede daarom werd ze lid van de omgevingswerkgroep Thorn-Wessem, die meedenkt over de dijkversterkingsplannen van Waterschap Limburg.
Grieta werd geboren in Groningen, groeide op in Friesland en woonde in verschillende andere provincies. In 1977 bracht het werk van haar man haar naar Limburg. “We woonden nog in Noord-Holland toen er een vacature voor een schaapsherder in Kelpen langskwam”, vertelt ze. “Zes jaar werkten we in Kelpen en toen begonnen we voor onszelf. In 1984 kochten we onze varkensstallen en huurden een boerderij in Wessem. Het bedrijf groeide snel en in 1993 bouwden we ons huidige huis buiten het dorp, bij de stallen. Ik ben geen Limburger, maar ik ben wel helemaal thuis in Limburg.”
Helikopterview
Anderhalf jaar geleden stopten Grieta en Karel met hun Varkenspaleis Gootjes. “We waren altijd aan het werk op het bedrijf, ik zat in allerlei besturen en het was tijd voor rust”, zegt Grieta. “Ik zit nu alleen nog namens de LLTB in de omgevingswerkgroep Thorn-Wessem, die meepraat over de dijkversterkingsplannen van Waterschap Limburg. De LLTB zocht iemand die de belangen van de boeren wilde behartigen en daar zei ik ja tegen. Ik houd graag een vinger aan de pols bij dit soort ontwikkelingen. Bovendien vind ik het belangrijk dat er mensen met een helikopterview in de groep zitten, die verder kijken dan hun eigen belangen. Misschien eigenwijs, maar ik denk dat ik dat kan. Ik zit met twee petten op in de groep: ik vertegenwoordig de LLTB én ben bewoner. Mijn mening als agrariër kan verschillen van mijn mening als privépersoon, dus die moet ik zorgvuldig gescheiden houden.”
Retentiegebied Thorn Wessem
Kwelwater
Waterschap Limburg wil een retentiegebied maken van het gebied waarin Grieta’s boerderij staat. Hoogwater van de Maas kan hierin opgevangen worden. Grieta: “Het waterschap wil bovendien voor ons huis een hoge dijk aanleggen. Maar dijkverhoging zorgt bij ons voor problemen met kwelwater. Bij een hoge Maas staan op het land achter de boerderij al grote plassen water, en dat wordt erger met hogere dijken. Daar had het waterschap nog niet bij stilgestaan. Gelukkig is het overleg goed en luistert het waterschap naar de belanghebbenden. Ze onderzoeken nu of ons gebied wel retentiegebied moet worden en wat de beste oplossing is voor de dijken rond Wessem.” Vanuit het oogpunt van de agrariërs kijkt Grieta vooral naar behoud van landbouwgrond. “Wordt onze landbouwgrond een retentie- en natuurgebied, dan moeten hoger gelegen natuurgebieden grond afstaan voor landbouwdoeleinden. Wat mij betreft geven we geen meter landbouwgrond weg.”
Goed overleg
Als het waterschap voor een retentiegebied kiest, dan weet Grieta niet wat er gaat gebeuren. “Misschien moeten wij dan weg”, zegt ze. “Geen ramp, want dan worden we uitgekocht. Als we in het retentiegebied mogen blijven wonen, hebben we een groter probleem. Dan vrees ik dat onze gebouwen niets meer waard zijn en die zijn ons pensioen. Het zou het makkelijkste zijn als alles blijft zoals het is, maar dat kan niet. Er moet iets gebeuren, want als de huidige dijken doorbreken gaat het hier helemaal fout.”
Retentiegebied met rechts de schietpalen van de schutterij
Foto en tekst: Bron website Waterschap Limburg