“Maak van je hart geen moordkuil”
De reacties van en in de pers op de brief van burgemeester Donders zijn tekenend voor de huidige bestuurscultuur in Roermond. Niet de inhoud van de brief staat centraal, maar het moment dat is gekozen. Daarnaast wijzen partijen meteen dat ‘ze maar eens eerst naar zichzelf moet kijken’. Dat dreigt de discussie aan de voorkant al dood te slaan. Dat zou heel jammer zijn.
Uit de brief van de burgemeester spreekt onmacht. Onmacht die ook de CDA-fractie voelt als het gaat over betere samenwerking, afstemming met elkaar én de wijze waarop we met elkaar vergaderen en de omgang willen verbeteren. Elke poging wordt in de kiem gesmoord. De diverse pogingen die zijn gedaan, hebben niet het gewenste effect gehad.
Dat is niet alleen jammer, maar is vooral respectloos en het schaadt het vertrouwen in elkaar. Het leidt tot ontregeling van de organisatie, vele vragen en ellenlange vergaderingen. Dat heeft onder andere te maken met het feit dat raadsleden en/of fracties in het geheel niet geïnteresseerd waren en zijn om deel te nemen aan gesprekken over de wijze waarop we met elkaar omgaan, de gedragscode en/of de integriteit.
Als deze onderwerpen geagendeerd staan, zijn er telkens mensen die niet meedoen of zelfs weglopen. “Daar doen wij niet aan mee”. Wegkijken en weglopen maken het leggen van verbindingen wel heel erg moeilijk. Zelfs onmogelijk, zo is na zeven jaar Donders gebleken. Zo kom je niet verder, dat frustreert. En dat lezen we nu terug in de brief van de burgemeester. Terecht maakt zij van haar hart geen moordkuil.
Het CDA Roermond ziet de brief van de burgemeester als een uitnodiging. Een uitnodiging kritisch naar onszelf te kijken en met elkaar in alle openbaarheid het gesprek aan te gaan. Die uitnodiging pakt het CDA op. Het is fijn te horen dat ook collega’s en fracties dat nu willen. Daarbij spreken we de hoop uit dat onze collega-raadsleden het ook daadwerkelijk willen hebben over de wijze waarop we elkaar aanspreken, benaderen. We moeten het kunnen hebben over de wijze waarop raadsleden anderen respectloos intimideren, de wijze waarop ze collega’s klein proberen te maken en over het onterecht en openbaar beschuldigen van raadsleden van van alles en nog wat.
We mogen en moeten ook spreken over het gebruik van social media als de andere kant van het gelijk. Als partijen openstaan daarover met elkaar in gesprek te gaan, dan kan er echt iets veranderen. In de verhoudingen, de samenwerkingen en de toekomstige bestuurscultuur.
De (journalistieke en politieke) reacties op de brief van burgemeester Donders verbazen echter. De brief, die ruim twee weken voor een klankbordgesprek tussen raad en burgemeester naar buiten is gebracht, toont volop zelfreflectie en is een uitnodiging om met elkaar in de openbaarheid een goed debat te voeren over de wijze waarop we met elkaar omgaan. Een klankbordgesprek is wederkerig. Het gaat over het functioneren van de burgemeester, maar juist en vooral ook over het functioneren van de gemeenteraad en de organisatie als geheel. Daarin komen ook onderwerpen aan de orde, waarmee de gemeenteraad dus aan de slag kan en moet.
Het is lovenswaardig dat de burgemeester van haar hart juist nu geen geen moordkuil maakt en na zeven jaar een beschouwende brief schrijft wat er aan schort. Daarbij schuwt ze niet aan te geven dat ze er zelf, helaas, niet in geslaagd is de piketpaaltjes te verzetten. Laten we haar daar bij helpen. Nu kan het nog. Roermond en de Roermondenaren kunnen dan weer trots zijn op hun stad én haar bestuur.