In het internationale natuurbrandpreventie-project werken diverse partijen samen. Tijdens de brand op De Meinweg hebben zij er samen de schouders onder gezet en bovendien veel van elkaar geleerd. Burgemeester Monique de Boer schreef er een column over.
Als er één gebied is, dat velen van ons lief is, is het wel de Meinweg. De naam zegt het al. De naam ‘Meinweg’ is ontstaan uit het Keltische woord ‘gemeyne’, wat ‘gemeenschappelijk’ of ‘samen’ betekent.
Geologisch gezien van grote betekenis, door het voor Nederland unieke terrassenlandschap. De soortenrijkdom van flora als fauna is zeer groot. Voor ecologen is het een waardevol studiegebied.
Een dergelijk uniek gebied verdient dan ook onze extra zorg. Sinds enige jaren werken we samen in het (internationale) Bosbrandpreventieproject. Het bijzondere van dit project is dat de ‘roden’ (brandweer) en de ‘groenen’ (Bosgroep, Stbb, terreinbeheerders) aan beide zijden van de grens intensief met elkaar samenwerken. Dit is uniek!
Van ‘de roden’ hebben we geleerd, wat het effect van kroonvuur of lopend vuur is. Welke vegetatie snel brandt (dennen) en welke vegetatie een remmend effect heeft (loofbomen) en waar dus aanpassingen in het beheer wenselijk zijn. Ook leerden we wat het effect is van natuurlijke stoplijnen en welk digitaal kaartmateriaal er is om branden op basis van vegetatie, windrichting en -snelheid te ‘voorspellen’.
Van de ‘groenen’ hebben we geleerd, dat in bepaalde gevallen het beheerst laten afbranden van bv een stuk heide, te verkiezen is, boven inzet van leger, Marechaussee of particuliere grondwerkers. De schade voor het natuurgebied is dan nog gedurende toentallen jaren zichtbaar, terwijl na een beheerste brand het herstel al de jaren daarop zichtbaar is. Ook hebben de ‘groenen’ ons geleerd dat water met een bepaalde (zuur)graad een langdurig schadelijk effect kan hebben op de vegetatie. Niet al het water is dus geschikt als bluswater.
Waar de roden en de groenen aanvankelijk vanuit hun eigen standpunt redeneerden, hebben deze ‘gemeyne’ sessies tot veel begrip geleid voor elkáárs standpunt. Er zijn afspraken vastgelegd en het heeft ons geholpen bij de grote natuurbrand in april.
Een natuurbrand is nooit te voorkomen en als het brandt, dan brandt het onder bepaalde omstandigheden -met veel wind en droogte -ook goed! Op het moment dat het erop aan komt, gaat het erom de schade te beperken; partijen wisten met elkaar om te gaan en hebben er gezamenlijk de schouders onder gezet.
Uiteraard staat daarbij het redden van mensenlevens altijd voorop. Laat daar geen twijfel over bestaan. Maar dat dit gebeurt op een respectvolle manier richting onze meest kwetsbare Flora en Fauna is naar mijn mening absolute winst!
