Blik uit het Venster door Jules Zollner (76) afl. 27: “Noodweer”

Wat er ook gebeurt, en hoe je het ook bekijkt, we gaan 4 maanden van goeie toekomst tegemoet.

De tijd dat we ons zorgen moeten maken over nieuwe lockdown en besmettingen, in september, is heel ver weg. Eerst nadert de zomer, de vakantie, het plezier, en het gezonde buitenleven. Het eerste weekend van mei, werden in België overal “flash-mobs” gehouden.

De mensen begonnen zomaar, op hoeken van straten en pleinen te dansen. Op muziek van ’n radiootje. Of een accordeon met violist begeleiding. Uitbundige vreugde. Niemand kende elkaar. Na ’n kwartiertje verdween iedereen weer.

De vrolijkheid, dat ’t allemaal weer kán. De ergste zorgen vallen van ons af. We denken even, nergens meer aan. De examens komen we ook wel door. Ook al blijven we in eigen land, het levensplezier wordt er niet minder om.

In België is men zo slim geweest om vanuit de volksvertegenwoordiging der mandatarissen een heel groot aantal besluiten en beslissingen over grote nieuwe infra structurele plannen en werken door de Kamers en naar de ministeries
heen te jagen. Die worden vanaf de eerste week in mei nu met voorrang uitgevoerd.

Duitsland houdt de boot af en speelt op zeker. De hele affaire van de Covid-ellende en zorgen is jaren geleden in Duitsland (Heinsberg) begonnen. De teugels worden nu, heel voorzichtig, een beetje losser gelaten.

Nederland is nog voorzichtiger en trager. Bij ons gebeurt en kan nog Bijna niets. Niet veel. Iedereen wacht af.

Veel bruggen, sluizen, kunstwerken en gebouwen staan op instorten. Dat heeft Rijkswaterstaat recentelijk
meegedeeld. Men doet er nog niets, niet veel aan.

Op bestuurlijk gebied is iedereen weggelopen. We hebben feitelijk geen minister president meer, geen ministers, geen gouverneur, een aantal burgemeesters niet meer in functie, geen gedeputeerden, en de andere overheids en bestuursdienaren laten
het overal in de provincie dan ook maar helemaal een beetje afweten. Het hele openbaar bestuur is naar de knoppen.

Het Schip van Staat is stuurloos. De Kadullekens wachten het af. Het zal wel ergens tegen de kade slaan.

Wat ons de komende weken van de Lente en van de Zomer te wachten staat dat weten we niet.

Dat is de Verrassing. Van het jaar 2021. Er wordt gegokt op ’n hete zomer. Bij temperaturen boven zeventig graden bijvoorbeeld op metaal, sterft het Corona virus.

Het is te hopen dat het flink heet wordt. Toch zal enig noodweer ons de komende weken en maanden niet bespaard blijven.
De krant van 6 juli 1999 leest daarin terug. Modderstromen moesten toen in Limburg worden opgeslobberd en afgedweild.

“Het regende gisteren aankondigingen  van omvangrijke fusies en overnames in Nederland en het buitenland”, schreef De Limburger toen op de voorpagina. Er was sprake van miljardentransacties. Daar kunnen we tegenwoordig met de ogen dicht nog heel erg lang van dromen.

Toch is het zo dat de “economische synclinale” van Schumpeter nog altijd in werking is. Dat betekent dat er na zeven zwakkere
jaren altijd zeven sterkere jaren komen. Het is alleen de vraag wanneer je begint te tellen.

Het regende niet alleen miljardenfusies, genoemd in bovengenoemde krant die ik uit mijn kelder archief van vele
duizenden nummers van de Limburgse kranten heb opgehaald. Heel Limburg stond op dinsdag 6 juli 1999
onder water. Er had zich een zondvloed voltrokken.

Bij gelegenheid zullen we hier af en toe met behulp van de archiefkranten tot vijftig jaar geleden uit mijn archief eens vergelijkingen trekken. In de toestand van toen, toen Midden Limburg in een aanstekelijke snelle opbouw fase verkeerde.

Momenteel is de wereldsituatie van Limburg meer een beeld van “pas op de plaats”. En “redden wie zich redden kan”.

De toekomst kan echter zomaar ineens razendsnel veranderen. En verbeteren. Houd deze veelgelezen kolommen in de recitals dan ook goed in de gaten.

Ik zou zeggen: “voor de pinnen!!”.

Wát dat dan ook maar betekenen moge.

 

Dit bericht delen:
Scroll naar boven